zo zie je ze niet vaak

 

Geen lieverdje

 Echt een roofvogel

Een slechtvalk is geen lief zangvogeltje, maar echt een roofvogel.

Dat zag ook de familie Van der Veer in de Toren van Westpoint, toen er eentje landde op de betonnen balk voor hun raam, met de restanten van wat eens een duif was.

Vijftiende Westpoint Fietstocht

 Weer een juweeltje

Na twee Covid-jaren kon het weer: een heuse Westpoint Fietstocht. Voor de vijftiende keer tot in de puntjes georganiseerd. De laatste dagen moesten helaas een paar inschrijvers alsnog afzeggen, waardoor het aantal groepen tot vier moest worden ingekort. Maar de pret was er niet minder om.

Alle goedgemutste fietsers verzamelden zich voor een gezellige kop koffie om een uur of elf bij onze overburen: restaurant Karakter. Daarna steeg iedereen op de fiets - veelal met ondersteunend motortje. Dat bleek nauwelijks nodig, want het tempo kwam niet echt boven de 18 kilometer per uur en het gemiddelde bleef daar beduidend onder.

De tocht werd traditioneel onderbroken  voor een lunch waarbij de keuze bleek: uitsmijter of kroketten op brood. 

Een tweede stop wist de dorst te lessen: bier, fris of koffie. De derde stop bij het kanaal bracht de Schrobbeler op tafel. 

Sommige deelnemers werden onderweg nat van een kort maar ouderwets buitje regen. Anderen bleken zich zo goed voorbereid te hebben met regenpakkken, dat ze enige tijd onherkenbaar leken.

Onze mogelijk kleinste deelneemster Claire mocht een poncho lenen van onze wellicht langste buurman Martijn, waarin ze volledig schuil ging.

Bij Boerke Mutsaers kwam het diner op tafel en tussen de gangen door serveerde Wim de uitslag van de puzzeltocht en de prijsuitreiking, samen met Hans. Groep 2 bleek tot haar eigen verbazing de winnaar en nam opgetogen de flessen wijn in ontvangst.

Ach wat valt er verder te zeggen: compliment aan de organisatie natuurlijk en dank voor de gezellige zaterdag!

Foto's van Bart Brekelmans en Arnold Verplancke.