Hoe lang woont u in Westpoint?
Tiny en ik
zijn in augustus 2005 naar Tilburg gekomen, een stad die we al kenden omdat
mijn ouders in januari 1956 van Den Haag
naar Tilburg verhuisden. In 1961 ben ik er vertrokken.
Wat voor beroep hebt u (gehad)?
Op de
middelbare school -ik zat toen op het Odulphuslyceum- wilde ik journalist
worden. Omdat er destijds geen specifieke beroepsopleiding voor de
journalistiek was (die kwam pas in 1966),
besloot ik Nederlands te studeren.
Een vriend ontraadde me dat: met een doctoraal Nederlands was je immers veroordeeld
tot het leraarschap en dat wilde ik koste wat kost voorkomen. Dus ben ik
overgestapt op (organisatie-)sociologie in Leiden. Toch heb ik 34 jaar in het
hoger onderwijs gewerkt: vijf jaar voor
de klas, 29 jaar directeur resp. collegevoorzitter van een grote hogeschool,
een instelling die sterk overeenkomt met Fontys.
Hobby’s
Heel lang
was mijn werk mijn belangrijkste hobby. Daarnaast scoorden bridge en concertbezoek hoog. Sinds
we in Westpoint wonen, is ons concert-, schouwburgbezoek zelfs nog toegenomen. Tiny
en ik zijn trots op de Tilburgse culturele voorzieningen; wel vinden wij het jammer dat we er niet veel van onze
medebewoners treffen. Verder zijn we lid van een museumclub en een operaclub. Binnenkort
staat ons jaarlijkse bezoek aan de prachtige opera van Valencia op stapel,
samen met mijn broer en schoonzus die in Spanje wonen.
Kent u genoeg mensen in WP?
Tijdens mijn
voorzitterschap van de VvE heb ik veel mensen leren kennen, maar het kost me af
en toe moeite om naam en gezicht bij elkaar te brengen. Gelukkig heb ik één
zekerheid, als mij iets ontschoten is, dan weet Tiny het wel. Die praat met iedereen, en daar ben ik iets
terughoudender mee.
Wat vindt u het fijnste in WP?
Tja? De
herkenbaarheid? De veiligheid? Allebei wel, maar het meest waardeer ik de staat
van onderhoud van het gebouw. De fantastische Technische Commissie die dag en
nacht paraat staat om iets te herstellen is goud waard. En onze waardering. Chapeau Ad, Bart, Carel en Cees.
Hebt u suggesties ter verbetering van WP?
Over de
klimaatbeheersing wil ik niet zeuren. In vergelijking met sommige andere
wooncomplexen is WP vrij sober van opzet: geen sportzaal, geen restaurant, geen
particulier gezondheidscentrumpje, de prachtige hal wordt te weinig gebruikt en
het lijkt er op dat een tweejaarlijkse
initiatief als Westpoint Kunsthal ook verleden tijd is. Dat alles moeten we zo
maar houden. We zien elkaar voldoende en als je in een keurig rijtjeshuis woont,
ga je ook niet met je al buren naar de sportschool of naar dezelfde Chinees.
Favoriete plek in WP?
Voor mij is
er geen mooiere plek dan ons appartement ’s morgens vroeg, terwijl de vogels
hun best doen, de zon langzaam opkomt en in de verte de woontorens bij de
universiteit hel oplichten.
Favoriete plek buitenshuis?
Mijn
favoriete plekken buitenshuis vind ik in de natuur. Een wandeling in de bossen
of langs de Oisterwijkse vennen brengt me tot rust. En het bericht dat
binnenkort Kleijn Speijck weer open gaat is daarbij een extra lichtpuntje. Maar
ook een bezoekje aan de Efteling samen met onze kleinzoons (13, 11 en 3) is erg
stimulerend.
Bijzondere ondernemingen?
Toen ik nog
werkte waren er om de haverklap bijzondere ondernemingen. Daarbij vallen de projecten
na je pensionering wel een beetje in het niet, ook al is verhuizen naar een oord
100 kilometer verderop ook wel een bijzondere onderneming. In de afgelopen
jaren heb ik de familiegeschiedenis in beeld gebracht, niet door genealogische onderzoek maar door familieverhalen
te verzamelen en te noteren. Binnenkort rond ik mijn vijfde boek af – ook dat
is een bijzondere onderneming.
Toekomstplan?
Ik zou naar
onze vertrouwde vakantieplek willen gaan in Oostenrijk, maar ik besef dat klim-
en klauterpartijen verleden tijd zijn. Dus kies ik als toekomstplan om eerst
maar eens 90 jaar worden. Dan kunnen Tiny en ik als trotse grootouders aanwezig
zijn bij de uitreiking van het middelbare schooldiploma van onze jongste kleinzoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten